Omdat jij soms zomaar door mijn wolken breekt.
Loslaten is als eb en vloed. Een komen en gaan van herinneringen.
Leven is als zwemmen. Soms tegen de stroom in, soms rechtdoorzee. Maar altijd op je eigen golven.
Als woorden te luid zijn laat dan de stilte maar spreken.
Ook de zwaarste storm gaat zachtjes liggen.
Vandaag mag de zon wat harder schijnen. Alleen voor jou. Vooral voor jou. Ik wens je de zon in je ogen. Je hoofd in de wolken, de wind in de rug.
Leven, dat is je weg zoeken. Omkijken vanwaar je al kwam. En stilstaan, nu en dan. Wandel het leven. Stap voor stap.
Je bent niet alleen. Maak kennis met inspirerende verhalen van studenten over kwetsbaarheid en twijfel, maar ook over de kracht van verbondenheid.